Caravaggio/Davud heykeli/Stendhal sendromu/Baki

Caravaggio'nun "Davud ve Goliat" isimli tablosunda  gördüğünüz hikayeyi  ayrıntılı olarak Tevrat, İncil ve Kuran’da  bulmak mümkündür. 

Çoğunluğun karşısında azınlık  olamayacak kadar az olsak bile, Golyat'ın sapanla öldürülmesi metaforu, akıl ve hikmet ile güçlü olabileceğimizin simgesidir. 

Golyat'ı yenen ve Kudüs'ü fetheden Davut'un  oğlu Süleyman, muhteşem tapınağını yapmış ama hiçbir zaman   güç, iktidar ve zenginlik sarhoşu olmamıştır. 

Donatello'nun 1410 ve 1440 seneleri arasinda yaptiğı iki Davut heykelini, 
Michelangelo'nun 1504 yılında,
Bernini'nin  1623 yılında yaptığı heykeller izlemiştir. Hepsi çok muhteşem sanat eserleridir ve   her biri, hikayenin farklı bir anını anlatır. 

Böyle ünlü sanat eserlerinin bolluğu ve ihtişamı karşısında çarpıntı, baygınlık gibi semptomlarla   seyreden duruma "Stendhal sendromu" veya "Floransa sendromu" denir. Bu durumu ayrıntısıyla  anlatan bir video ile "Stendhal Sendromu" isimli korku filiminin jeneriğini paylaştım. 

https://youtu.be/6osVkyvxlNo

https://youtu.be/RdWswtma6Ts

"Davudi ses" sözünün, gür ve güzel sesiyle Davud peygamberden  geldiği söylenir. 

Baki'nin şu meşhur beyitinin tam yeri burası olsa gerek:
Âvâzeyi bu âleme Dâvûd gibi sal/
Bâkî kalan bu kubbede bir hoş sadâ imiş
(Bu âleme Hz. Davud gibi bir ses bırak¸ çünkü bu dünyada kalıcı olan güzel bir sestir.)

Günlük paylaşımlarımla, 
"sanat zehirlenmesi"ne yol açmadığımı  umuyorum.